1000 s, 40,5 x 27 cm, folyo boy, kımen yıpranmış dönem cildinde, içi çok temiz. Fransız Doğubilimci Barthélemy d’Herbelot (1623-1695) İbranice, Arapça, Farsça ve Türkçe öğrendikten sonra Fransız Kraliyet Kütüphanesinde inceleme fırsatı bulduğu yazmalara, İtalya’dan getirmiş olduğu Doğu yazmalarına ve Batılıların Hacı Kalfa dedikleri Katip Çelebi’nin Arapça sözlüğüne dayanarak müzayedeye sunduğumuz eseri hazırlamaya başladı. Hayatının son 30 yılını eserini tamamlamaya adadı. Doğu kavimlerini, tarihlerini, gelenek ve göreneklerini, dinlerini, mezheplerini ve siyasetlerini tanımak için yeterli bilgileri içine alan bu büyük eserini sona erdiremeden öldü. Eser, ölümünden iki yıl sonra Antoine Galland tarafından tamamlandı ve yayınlandı. Fransa Kralı 14. Louis zamanında yayınlanmış olan ve İslam Ansiklopedisi’nin atası sayılan bu ansiklopedi doğu milletlerinin tanınması için gerekli olan her şeyi içerecek şekilde modern oryantalizmin tanımına ve niteliğine uygun bir yöntemle hazırlanmıştı.

iv, 246 s, baştan sonra resimli, 26 x 20 cm, kağıt kapağında. Alexandre Lunois (1863-1916) önemli bir Fransız litoğrafi ustası ve ressamıdır. Lunois profesyonel olarak kariyerine 1882 yılında Paris’te bir dizi üretilebilir litografi üzerine düzenlediği sergi ile başlar. 1888’de ilk orijinal baskılarını sergiler. Ertesi yıl Edmond Sagot onun baskılarını yayınlamaya başlar ve 1890’da Lunois kendisini lider bir litoğraf sanatçısı olarak ilan eder. Çok sık seyahat eden bir sanatçı olması sebebiyle Kuzey Afrika, İspanya, Hollanda, Türkiye, Arabistan ve İskandinav halkları ile ilgili ortaya çıkarttığı canlı tasvirleri sanat yaşantısı boyunca yapmış olduğu en önemli eserlerdendir. Litoğrafide suluboya gibi efektleri ilk deneyen sanatçılardan biri olarak kabul edilir. O bu efektlere çini mürekkebini bir fırça yardımı ile taşbaskı üzerine sürerek ulaşır. Lunois’nin bu teknikte yakaladığı ustalığı “Toilette d"une Femme Turque - Hamamda yıkanan Türk kadınları” adlı eserinde çok belirgin bir şekil

. 2 cilt: 1157 s, resimli, 29,5 x 24 cm, şömizli bez ciltlerinde. Hail İnacık ve Gülsen Renda’nın birlikte hazırladıkları bu çalışmada, Osmanlı uygarlığı, kuruluşandan çöküşe, edebiyatan mimariye, resimden müziğe, bilimden eğitime, konusunda uzman araştırmacıların yazılarıyla ortaya konmuştur.

67 s. İngilizce özet, ayrıca Osmanlıca faksimile metin, indeks. Dursun bey, Fatih Sultan Mehmed dönemine ait Tarih-i Ebü’l-Feth adlı eseriyle tanınan Osmanlı tarihçisidir. Asıl adı Tür-ı Sina olup, bundan bozma Tursun Bey veya Dursun Bey şeklinde anılır. Halil İnalcık’ın Bursa kadı sicillerindeki kayıtlardan tesbit ettiğine göre babası, 1424’te Anadolu Beylerbeyliği’nde bulunmuş olan Hamza Bey’dir. Fatih Sultan Mehmed adına kaleme alınan eser, 848’de (1444) Fatih’in ilk cülüsu ile başlayıp Hadım Ali Paşa’nın 893’teki (1488) Memlük seferiyle sona ermekte, böylece kırk dört yıllık olayları içine almaktadır. Tarihinde, “Müşahede ettim” gibi ifadeler kullanarak birçok olayı bir görgü şahidi olarak vermiştir. Halil İnalcık ve R. Murphey ‘nin tıpkıbasımı ile birlikte özet halinde İngilizce tercümesini neşrettikleri elimizdeki kitap, çok nadir bir çalışmadır.

2, 509 s, 28 x 22 cm, karton kapaklı haliyle. Şem‘danizade Süleyman Efendi (? – 1779) yaptığı görevlerden çok kaleme aldığı Mür’i’t-tevarih adlı eseriyle tanınmıştır. Genel bir dünya tarihi olarak kaleme alınmaya başlamış olsa da, yazar, eserine yaşadğı dönemin olaylarını da eklemiştir. Süleyman Efendi eserini Katib Çelebi’nin Takvimü’t-tevarih’ini esas alarak hazırlamıştır. Takvimü’t-tevarih’i önce genişletmiş, ardından 1777 yılı sonuna kadar getirmiştir. Kendi ifadesine göre yaratılıştan başlayan Takvimü’t-tevarih 1655 yılına kadar gelmektedir. Buna önce Emir Buhari Zaviyesi şeyhi Şeyhi Mehmed Efendi 1732-33, İbrahim Müteferrika 1733-34 yılına kadar zeyil yazmıştır. Kendisi de onlara zeyil olmak üzere 1734’ten i. Abdülhamid’in cülüsuna kadar cereyan eden olayları yazdığını belirtir. Daha sonra i. Abdülhamid devri olaylarını da eklemiştir. Eserin telifi onüç yıl sürmüştür ve yazar eserini dört yüzden fazla eseri görerek kaleme aldığını belirtmektedir. Eserde kaydedilen son olay 14 Ara

2 cilt: c.1 - 6, 3, 582 s., cilt 2 - 3, 619 s., 26 x 17,5 cm, döneminin yorgun ciltlerinde. Hoca Sadeddin Efendi’nin (ö. 1008/1599) Osmanlı tarihine dair eseri.Kaynaklarda Hoca Tarihi adıyla da geçer. Osmanlı Devleti’nin kuruluşundan Kanüni Sultan Süleyman dönemine kadar gelir. Padişah hocalığı yapan, şeyhülislamlık makamına yükselen, aynı zamanda siyasi meselelere karışarak dönemin önde gelen simaları arasında yer alan Hoca Sadeddin Efendi’nin eserleri arasında en önemlisidir. Sadeddin Efendi eserini Yavuz Sultan Selim’in ölümüne (1520) kadar getirmiş ve Kanüni Sultan Süleyman dönemini ilave etmek istemişse de iii. Murad’ın arzusu üzerine bu kısmı tamamlayamadan eserini temize çekerek iii. Murad’a sunmuştur (992/1584). Her padişaha ait olmak üzere dokuz bölüm halinde düzenlediği eserine padişaha takdim edilmesi dolayısıyla Tacü’t-tevarih adını vermiştir. Eserin son bölümü o dönemde yaşamış olan alim ve şairler ile din ve tasavvuf ehlinin de hayat öykülerini içerir. Hoca Sadettin Efend

12, 773 s; 24,5 x 16,5 cm, sırtı meşin bez cildinde. Solakzade Mehmet Hemdemi Efendi (1590 - 1657) 17. yüzyıl Osmanlı şairi, bestekarı ve tarihçisidir. Sülalesinin kapıkulu yeniçeri ocağına dahil olduğu bilinmektedir ve babası bu ordu ocağında önemli bir mevki olan Solakbaşı rütbesinde olduğu için Solakzade olarak anılmaktadır. Saray hizmetinde Endurun"da eğitim görmüş ve yaklaşık olarak Evliya Çelebi ile aynı zamanlarda iV. Murat"ın muhasipleri arasında bulunmuştur. Hatta Evliya Çelebi, Solakzade"nin eserlerinden yararlandığını kendi eserlerinde belirtmiştir. Sarayla olan yakın bağlantısını İbrahim ve iV. Mehmet dönemlerinde de koruduğu bilinmektedir. Şiir ve müzikle uğraşmıştır. Şairlik mahlası Hemdemi olduğu bilinmekle beraber, hazırlamış olduğu bilinen divanı yitik olup elimize geçmemiştir. Müzik bestelerinde ad olarak Miskali ismini kullanmıştır. Bileşik makamı denilen bir müzik makamının mucididir. Has Odabaşı Hasan"ın teşvikiyle bir Osmanlı tarihi hazırlamıştır ve bu tarihi ile

. 2 cilt: c.1 – 384 s; c.2 – 260 s.; 25,5 x 18 cm, sırtı meşin bez kapaklı Osmanlı cildinde. Antep’te doğdu (1755). Asıl adı Mehmet asım’dır. Gazi Antep’in tanınmış bilginlerinden ders aldı. Mahkeme ve divan katiplikleri yaptı. Vali Mehmet Nuri Paşanın ölüm cezasına çarptırılması ve bu arada çıkan karışıklıklar sırasında kendisine de zarar geleceğini anladığından Kilis’e kaçtı. 1789’da İstanbul’a gitti.1791’de çevirmeye başladığı Burhanı Kaatı’yı 1797’de iii. Selim’e sundu, karşılığında kendisine bir ev, müderrislik rütbesi verildi. 1808’de vak’anüvisliğe atandı. Kaamus çevirisini tamamlayıp ii. Mahmut’a sunduktan sonra (1810) Süleymaniye Müderrisliğine yükseltilerek, Selanik kadılığı verildi. İstanbul’da öldü. Daha çok dil konusunda verdiği eserlerle bilinir. Asıl şöheretini hazırladığı sözlüklerle kazanmıştır. Müzayedeye sunduğumuz bu çalışması ise, onun tarihçi yönünü de ortaya koymaktadır. Olayları klasik vekāyi‘name geleneğine bağlı kalarak rüzname tarzında yazan asım Efendi yer y

2 cilt: c.1 - 10, 504 s; c.2 - 12, 487 s; 21 x 14 cm, deri ciltlerinde. İbrahim Peçevi veya Peçuylu İbrahim Efendi (1572 – 1650), Macaristan doğumlu Osmanlı tarihçisidir. Macarlar tarafından (vakanüvis) adıyla tanınır. Annesi Boşnak ailesi Sokollu"ya (Sokolović) mensup olan ve soylu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Peçevi 14 yaşında babasını kaybedince, akrabası olan Anadolu Beylerbeyi Lala Mehmet Paşa"ya bağlanmış ve onun korumasında eserler vermiştir. Pek çok kez Osmanlı-Avusturya savaşlarına katılan Peçevi, Anadolu ve Rumeli"de defderdarlık görevlerinde de bulunmuştur. 1641 yılında devlet görevinden çekilerek tarihini yazmaya başlamıştır. Bu tarih eserinden özellikle 1520-1640 dönemini incelemiştir. Peçevi bu eserinde kullandığı kaynakları gayet açık belirtmiştir ve eserini yazarken daha önce yazılmış pek çok tarih kitabını incelemiştir. Böylece Osmanlı tarihçilerinin arasında ilk defa olarak Avrupalı tarihçilerin eserlerine, özellikle Macarca yazılmış tarih eserlerine kayna

c.1 – 8, 409 s.; c.2 – 8, 425 s.; c.3 – 4, 216 s.; c.4 – 4, 208 s, 20,5 x 14 cm, dört cilt tek cilt birlikteliğinde. Şanizade Mehmet Ataullah Efendi (1771- 1826), XiX. yüzyılın ilk yarısında Osmanlı İmparatorluğu’nda yetişmiş önemli bilim adamlarından biridir. Ahmed Cevdet Paşa tarafından asrının yegane tabip ve filozofu olarak nitelendirilmektedir. Tıp, tarih, matematik, edebiyat ve coğrafya alanında eser çeviren ve yazan Şanizade, daha çok Osmanlı-Türk tıbbının çağdaşlaşmasındaki öncü rolü ile tanınır. Avrupa tıbbına ait bilgileri Osmanlı’ya aktarmak üzere Almanca’dan çevirdiği beş ciltlik eserin 1820 yılında tek cilt olarak basılan ilk üç cildi; Osmanlı Devleti’nde basılan ilk tıp kitabı olmuştur. 1819-1825 arasında vakanüvislik yaptı. 1808-1821 arasında meydana eden olayları aktaran ve “Şanizade Tarihi"” adıyla bilinen ve müayedeye sunduğumuz dört ciltlik bu eseri yazdı. Bu çalışma, bir yandan Asım Tarihi’nin zeyli, diğer yandan Cevdet Tarihi’nin ise kaynağı niteliğindedir. 1808-1

2 cilt: c.1 - 21, 763 s., c.2 - 8, 805, 1 s., 25 x 17,5 cm, yeni siyah bez cildindedir. Silahdar Mehmed Ağa (? – 1726-27) eserinde kendisini “Mehmed Hocazade eş-şehir bi-Fındıkli” şeklinde tanıtır. Beyanına göre 12 Rebiülevvel 1069’da (8 Aralık 1658) İstanbul’un Fındıklı semtinde doğdu. Küçük yaşlarda saray hizmetine girdi ve burada iV. Mehmed’in başmusahibi Şahin Ağa’nın himayesinde yetişti. Silahdar Mehmed Ağa, uzun süre ifa ettiği saray görevlerinden ziyade yazmış olduğu Osmanlı tarihiyle tanınır. Eseri, Katib Çelebi’nin Fezleke’sinin kaldığı yerden başlar ve bu nedenle Zeyl-i Fezleke diye isimlendirilir. Ancak literatürde daha ziyade Silahdar Tarihi adıyla şöhret kazanmıştır. Klasik vekāyi‘name tarzında olayları yıl yıl tasvir eden ve her yılın sonunda o yıl içinde ölen ricalin biyografilerini veren eserin ilk cildi 1065-1094 (1654-1683), ii. cildi 1095-1106 (1684-1695) yılları vak‘alarını kapsar. Müellifin olayları önceden gün gün notlar alarak tesbit edip bunları daha sonra kitap

2 cilt: c.1 – 15, 327 s; c.2 – 6, 315 s; 2 cilt birliktedir; 26 x 16,5 cm, sırtı meşin karton kapaklı Osmanlı cildinde. 18. yüzyılın en önemli Osmanlı tarihçilerinden Ahmed Vasıf Efendi’nin en önemli eseri Vasıf Tarihi diye de bilinen Mehasinü’l-asar ve hakaiku’l-ahbar’dır. Eserini düzgün bir sıra halinde kaleme almasına rağmen ciltlere ayırmamıştır. Kabaca yazdığı kısımları vak‘anüvislik dönemine ait olanlar ve olmayanlar şeklinde ikiye ayırmak mümkündür. Muharrem 1166 (Kasım 1752) – Zilhicce 1183 (Nisan 1770) olayları ilk cildi, Receb 1188’e (Eylül 1774) kadar gelen kısmı ii. cildi teşkil eder. Bunlar iki ayrı cilt halinde İstanbul’da (1219) ve Bulak’ta (1243, 1246) basılmıştır. Bu dönem olayları için Hakim, Çeşmizade ve Enveri’nin tarihlerini kaynak olarak kullandığı anlaşılmaktadır. Vasıf bu kısmı, sonuncu vak‘anüvisliği sırasında nişancı iken matbu vak‘anüvis tarihlerini tamamlamakla görevlendirildiği dönemde yazmış, ardından bunu devam ettirmiştir. 1188’den itibaren başladığı kıs